XASÊ Û CİMO. Kaniya Dapire
Xasê dayika Cimo li gundeki
di bin qûntara çîya ki asê da, di bin
xanîyekî du çavî de dijîyan. Xanî li ser zevîyekî mezin,
bibîn û bereket bû. Li dora zevîyê sêv, gûz û darên hermîyan hebûn.
Debara xwe bi zêvîyê dikirin. Çar pênc jî dewarê xwe hebûn.
Xasê ji Cimo re hem dê hem jî bav bû. Cimo di zanko ya hiqûq ê pola
5 da bû. Havînan dihat alîkarîya dayika xwe dikir. Di demên din da jî serê xwe
ji ser kîteban ranedikir. Tu dibê jî qey di dinya yek din da dijya. Vî halê Cimo, Xasê bi fikar dikir. Dewr ne
dewrek baş bû.
Her roj, çîya bi dengê top û tankan dilerizyan. Dengê balafirên şer
erd û esman qîş dikirin.
Xasê diçû cem Cimik ê dil ê xwe, serî dida ser çokên xwe û mist
dida. Digot : Hêvîya min tu yî. Ez te bi zewicînim, ocaxê bavê xwe gur bike.
Cimo bi dizika digîrîya, hêstrên çavê xwe bi Xasê nîşan nedida.
Êdî payîz bû, ewrên tarî ser gund û çîyan girtibû, lûtke yên çîyan
wekî bûka teze, bi berfa spî xemîlîya bû. Yadê sibê zû rabû çû mange/çêlekên
xwe dûtin, zikê wan têr kir, şîrê xwe anî da ser ocêx. Li alîyê din jî taştî ya
sibê hazir kir, li benda Cimik ê xwe bû,
lê derng bû Cimik nehat. Merex kir çû derî yê ode yê vekir; Cimo
tunebû, Vir de wê de lê gerîya,tu dibê qey erd û esman Cimo daqultandin e. Agir
bi dil û kezabê ket. hema şîrê xwe danî, vir da wê da qilqilî xwe di nav gund
de dît, bi kesî bawer nedikir, dewrek xirab bû, kî dost, kî dijmi kıne, ne
dîyar bû.
Xasê wekî dîn û har bû, Bi rê û dirban ket, ji bazirganan pirsîya
kesî nedıtibû. Êdî hewa sar bû berfa sipî wekî çîyan deyşt jî dagir kiribû.
Xewê çavê Xasê ne digirt, roj bi roj dihelîya. Digot :
Dayê dayê , porkurê rebenê
Li iser rê û dirban,
ji bazirgan û xerîban dipirsim
Ji Cimikê min xeber nayê.
Çem û çîya gerîyam
Dost, neyar ne got pirsîyam
Nizam sêwîyê min li ku ma yê
Xasê dît yêkî rûsipî û
rûdirêj xaftilde li ber wê sekinî. Çav lê beq bûn, ji kalê pirsî; tu kî yî ?
" Kalê got e ; ez rihstime, lê hin kes ji min re malkemot, hin kes jî
dibêjin Ezraîl. Xasê wekî bû şêr û xwe avit ser rihsitî, destê xwe wekî lepên
şêr kir gewrîya wî, bi hemû awaza xwe
qîrîya. ji ber dengê wê erd û ezman
lerizyan. Hemû dirandayên şevê revîyan
hindik ketin qulikên xwe yê ting û tarî, hindikan jî berê xwe dan çîyan. Xasê gote : "Ka bibêje te rihê berxê min
girt ?Malkemot got : " Qet merex neke,
Cimo li dû evîna xwe ye,emrê wî pir dirêj e. Xasê destên xwe ji pêsîra
Ezraîl berda hat xwe. Dît kû li ser lûtke yê çîya kî herî bilind e. Xasê got : Te mizigînekî pir xêrû xweş da min,. Êdî
rihê min jî bigre. Du fêrîşte ketin bin çengê Xasê, girtin nav xwe û bi
ber hewa ra firîyan û çûn. Xasê bi hesrata Cimo ketibû rê ya jêveneger.
Ji Kanîya dilê min.
ليست هناك تعليقات: